Κρητική Επανάσταση - Πειραιάς
1889
« […]η καρδιά της Κρήτης … έτρωγε τις ίδιες τις σάρκες της, έκαιγε τα χωριά της, ξεπάτωνε τις ελιές και τα αμπέλια της, σώριαζε από τις κρητικές μαδάρες ως το κατώφλι του Θεού, τα κουφάρια· και ξανάπεφτε, όλο αίματα στα νύχια του θεριού [εννοεί τους Τούρκους]. Τινάχτηκε στον αέρα με το Αρκάδι στα ’66, ξανασηκώθηκε στα ’78, ξανάπεσε · ξανάρχισε πάλι να στερνιάζει την αδικία και τον πόνο, και τώρα, στο έμπα του ’89, άρχισε πάλι η καρδιά της Κρήτης να ξεχειλίζει[…] ».
« […]η καρδιά της Κρήτης … έτρωγε τις ίδιες τις σάρκες της, έκαιγε τα χωριά της, ξεπάτωνε τις ελιές και τα αμπέλια της, σώριαζε από τις κρητικές μαδάρες ως το κατώφλι του Θεού, τα κουφάρια· και ξανάπεφτε, όλο αίματα στα νύχια του θεριού [εννοεί τους Τούρκους]. Τινάχτηκε στον αέρα με το Αρκάδι στα ’66, ξανασηκώθηκε στα ’78, ξανάπεσε · ξανάρχισε πάλι να στερνιάζει την αδικία και τον πόνο, και τώρα, στο έμπα του ’89, άρχισε πάλι η καρδιά της Κρήτης να ξεχειλίζει[…] ».
(Καπετάν Μιχάλης)